maandag 17 juni 2013

Peuterpraatjes

Opeens heb je het: inspiratie! En een beetje ‘hobbyblogger’ weet dat wanneer spontane inspiratie zich meldt, je deze direct zonder al te veel oponthoud en met twee schrijfgrage handen dient aan te pakken. En dat  heb ik dus gedaan. Ik reed vanavond samen met Esmee naar huis, toen ze me wees op een vliegtuig hoog in de lucht. Waarom dit acuut de drang heeft veroorzaakt om eens flink te gaan bloggen, leg ik straks uit. Maar daar wil ik het dus over hebben. Niet specifiek over vliegtuigen, maar wel over mijn dochter die ons iets probeert duidelijk te maken. Communiceren dus! En waar mijn vorige blog over communicatie eindigde met woorden als ‘papa’ en ‘mama’, kan ik nu al een tipje van sluier oplichten en vol overtuiging melden dat we nu wat meer de diepte induiken.

Beneden
Onze dochter is inmiddels de twee jaar alweer gepasseerd en bevindt zich in een leeftijdsfase waarin taal een grote rol lijkt te spelen. Ze merkt nu dat ze door bepaalde woorden of zinnen te gebruiken, een reactie terug kan krijgen. Soms een lach. Soms een boze vader of moeder. Soms een snoepje. Of soms iemand die de televisie voor haar aanzet, nog beter. En dat smaakt natuurlijk, soms letterlijk, naar meer. Maar dat communiceren is zo af en toe best lastig. Want hoe weet je als kleine peuter dat je het juiste woord wel gebruikt? Als ik Esmee namelijk uit bed haal en ze zegt ‘beneden’, dan krijgt ze het gewenste resultaat: we gaan naar beneden. Maar wanneer onze kleuterkoningin beneden is en graag naar boven wil, krijg ik wederom het commando ‘beneden’. Blijkbaar is dit woord geen aanduiding voor  een lager woonniveau, maar een algehele niveauverplaatsing, ongeacht welke richting. Kijk, heb ik ook weer iets geleerd!
 
Mijn
Wat me verder opvalt is dat bezittelijke voornaamwoorden uitermate populair zijn onder peuterend Nederland. En dat is op zich best knap, vind ik. Want iemand die nog niet zindelijk is maar wel vrij eenvoudig duidelijk kan maken dat in principe alles in huis van haar is, moet wel haast wel een flinke talenknobbel hebben. Vooral het woord ‘mijn’ blijkt in praktijk erg handig te zijn om ongewenste indringers uit de buurt van je speelgoed te houden. Maar ook hier zien we weer dat het soms best lastig kan zijn om het juiste woord te gebruiken. Want wat doe je als je een klein nichtje hebt dat Jasmijn heet? En je haar naam uitspreekt als ‘Mijn’? En wat doe je dan als dat lieve nichtje aan jouw speelgoed zit? Inderdaad, de indringer aanspreken en uitleggen dat het speelgoed van jou is: ‘Mijn, mijn!’ U snapt de verwarring, neem ik aan…
 
Vliegtuig?
En dan komen we terug bij de aanleiding om deze blog te schrijven: het vliegtuig. Esmee weet al een geruime tijd dat bewegende stipjes hoog in de lucht vliegtuigen zijn. En haar taak als luierdragende  Airtraffic Controller neemt zij dan ook erg serieus. Geen vliegtuig blijft onopgemerkt wanneer ze buiten aan het spelen is. Maar wanneer ze in de woonkamer, onder het genot van een overheerlijke en voedzame versnapering uit haar neus, een spannende episode aan kijken is van Brandweerman Sam, komt ze voor het eerst in aanraking met een echt vliegtuig in onze woonkamer. ‘Kijk papa, vliegtuig!’ Als ik vervolgens een vliegje voorbij zie komen, kan ik eigenlijk niets anders doen dan haar gelijk geven. Een verwoede poging om uit te leggen dat het ene zwartje stipje een andere benaming heeft dan het andere zwartje stipje, haalt dan ook niets meer uit. En tja, geef haar eens ongelijk. Dat het ene stipje een gemiddelde levensduur heeft van ’n dag en het andere stipje eigenlijk meer dan 200 ton weegt, zegt natuurlijk niets.
 
Taal en logica
Het zijn natuurlijk maar enkele kleine voorbeelden van een fanatieke dame die zich vol overgave stort in de wondere wereld van communicatie. En dat daar zo nu en dan iets niet helemaal goed overkomt, is niet meer dan normaal. ‘Vallen en opstaan’ in de figuurlijke zin lijkt ook hier van toepassing te zijn. En naast het leerzame effect, is de humor die hier uit voortvloeit minstens zo belangrijk. Althans, voor ons als ouders dan. Soms lijkt een gezonde dosis hilariteit dichterbij te zijn dan je denkt. Hoezo cabaret? Hoezo stand-up comedy? Bespaar jezelf onnodige kosten voor theaters en voorstellingen en geniet van je kind dat opgroeit! Taal en logica, meer heb je de komende jaren echt niet nodig…
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten